Αυτός ο Σεπτέμβρης μπήκε με τα μπούνια του. Θεαματικά και συγκλονιστικά. Ίσως γιατί το καλοκαίρι ήταν παράξενο - όμορφα παράξενο, μην παρεξηγηθώ, αλλά κάπως διφορούμενο- και μας χρώσταγε μια ξεκάθαρη δήλωση αισιοδοξίας... Μια σκουντιά βεβαιότητας πως τα καλύτερα παραμένουν αυτά που έρχονται, ειδικά όταν αφορούν τους ανθρώπους της ζωής και της καρδιάς μας, σχέδια που κάνουν το μέλλον μας να μοιάζει πιο φωτεινό και αισθήματα που γεμίζουν την ψυχή μας με την ανακουφιστική γνώση πως η αγάπη είναι εδώ. Πάντα...
Έτσι, όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας - οι δρόμοι που γεμίζουν με κίνηση και ανθρώπους που κρατάνε ακόμα ίχνη από τα χαμόγελα των διακοπών, οι τελευταίοι κόκκοι της άμμου που ξεπλένονται από ρούχα και πετσέτες ανανεώνοντας το ραντεβού για του χρόνου, οι βόλτες στο σούπερ μάρκετ για προμήθειες, οι ειδήσεις που παραμένουν δυσοίωνες αλλά έχουμε αρχίσει πια να αναγνωρίζουμε το pattern και να μην τις παίρνουμε πολύ στα σοβαρά- μοιάζουν να έχουν μια δεύτερη, πιο ανάλαφρη ανάγνωση...
Και εγώ, με τα μαλλιά μου ακόμα πιασμένα με κορδέλες και μπαντάνες και το χρώμα της ηλιοθεραπείας να αντέχει προς το παρόν, απολαμβάνω όλα τα καινούρια που ήρθαν στην ζωή μου για να συμπληρώσουν λες μαγικά τα παλιά, και αφήνομαι όπως πάντα στις εξελίξεις. Στην χαρά του απρόοπτου και του αναπάντεχου που ήταν πάντα το αλάτι και το πιπέρι της ζωής μου. Και όλα τα υπόλοιπα μπαχαρικά...
Και στο ενδιάμεσο μαζευόμαστε με φίλους σε στέκια αγαπημένα και χαζεύουμε φωτογραφίες που μυρίζουν αλμύρα και ανεμελιά, πίνουμε παγωμένα cocktails στο κέντρο της πόλης που παραμένει πανέμορφο και γεμάτο ζωή, προγραμματίζουμε τραπέζια και μαζώξεις με τις πρώτες δροσιές, και ταξίδια, και γελάμε πάντα. Πολύ και δυνατά. Και ερωτευόμαστε κι όλας - όταν και για όσο μας δίνεται η ευκαιρία, ανθρώπους, ιδέες ή καταστάσεις- και χορεύουμε, και ξεφεύγουμε, και αφήνόμαστε σε πόθους και πάθη γιατί έτσι - πρέπει να - είναι η ζωή.. Ενδιαφέρουσα, γεμάτη, και ξεσηκωτική...
Η ευχή μου δεν θα είναι φυσικά καλό χειμώνα. Έχουμε σίγουρα μπροστά μας λιακάδες μπόλικες και αρκετά τριήμερα για να χαρούμε τα νησάκια και τις θάλασσες.. Ημερολογιακά το φθινόπωρο μπορεί να έχει μπει, σ' αυτή την φωτεινή πλευρά της μεσογείου όμως, σαν άλλο γαλατικό χωριό, εξακολουθούμε να αντιστεκόμαστε στο γκρί. Και να απλωνόμαστε σαν τις σταφίδες σε παραλίες, καφέ και πλατείες με την πρώτη ευκαιρία, και να μαζεύουμε ήλιο, ενέργεια και χαρά... Οπότε θα πω απλά "καλό υπόλοιπο καλοκαίρι". Και όσο κρατήσει..
Υ.Γ. Μέσα στα πλαίσια των αλλαγών και των ανακατατάξεων, σκοπεύω να κάνω κάτι και με το blog μου.. Μάλλον θα το κάνω vlog - video blog δηλαδή- και θα ανεβάζω βιντεάκια αντί για να γράφω αλλά ακόμα το παιδεύω γιατί θέλω να είναι όμορφο και πρωτότυπο. Να ιντριγκάρει εμένα πρώτα απ' όλα για να περνάτε μαζί μου καλά και εσείς.. Θα τα πούμε όμως αυτά. Προς το παρόν, ακούστε αν θέλετε την εκπομπή του Βασίλη Σωτηρόπουλου στο RadioBubble σήμερα, συμμετέχω και εγώ, και όσοι δεν έχετε ακόμα Twitter σπεύστε.. Έχει μεγάλη πλάκα, πραγματικά. Και εμένα θα με βρείτε ως fevis... Φιλιά πολλά!!!!
Υ.Γ.2 Η φωτογραφία είναι από την αγαπημένη μου παραλία τώρα, που έφυγαν οι - πολλοί- βάρβαροι.. Τώρα δηλαδή που είναι η ώρα να πάω εγώ για να χαρώ τις τελευταίες βουτιές στα υπέροχα νερά, και τις αγκαλιές των φίλων εκείνων που μου έλειψαν πολύ τους μήνες που πέρασαν...
5 comments:
ακουσα ολη την εκπομπη και νομιζω πως ειμαι στο σωστο μερος πια να σχολιασω και να πω τη γνωμη μου..
η μουσικη αψογη , οι 11 εν συντομια συνεντευξιαζομενοι ειχαν αποψη και ευτυχως οχι ολοι κοινη και ο παραγωγος της εκπομπης κινηθηκε μεσα στα πλαισια του κριτικου γραμματισμου ,(γιατι υπαρχει η συμβαινει αυτο,ποιος ειναι ο σκοπος του, ποια συμφεροντα υπηρετει/υπομονευει, μπορει να βελτιωθει η να αφανιστει , πρεπει ?..κλπ)αλλα και ο ιδιος νομιζω ειχε μια κατευθυντηρια ταση να στειλετε εις το πυρ το εξωτερον τουα αμενσιονιστ.. τεσπα επειδη εσενα σε απαλασσω λογω αδυναμιας μου αρεσαν ο δικηγορος νομιζω μετα απο σενα και ο τελευταιος που ηταν μικρουλης και παντα τα παιδια βλεπουν πι χαλαρα τα πραγματα.. εγω παλι αν μου εκανε κανενας κατι τετοιο ...θα εφτανα μεχρο τον Κουγια!:)
δε ξερω τι τα θετε αυτα του διαβολου τα πραγματα και δεν μενετε στα μπλοκ σας ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΠΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΜΑΖΕΨΩ! πφφφφ
α προπο εγω σκεφτομαι να κανω το μπλοκ μου ραδιοφωνικη εκπομπη!! Μη σου πω το εχω αποφασισει!χχχχχχχχχχ αντε καλο φθινοπωρο και καλα νεα ξεκινηματα στην πιο δημιουργικη εποχη!
Kαλημέρα sunshine !! δεν θα σταθώ στην εκπομπή επειδή ήταν μια χαρά και την ξέρω ως εκπομπή , χωρίς καμία έκπληξη για μένα συνολικά αφού το συγκεκριμένο ραδιόφωνο το ακούω όποτε έχω χρόνο όπου βρίσκομαι θεωρώντας το μια καλή και έντιμη προσπάθεια ιντερνετικού ραδιοφώνου. θα σταθώ στο να έρθουν οι πρώτες δροσιές - σύντομα από τετάρτη αν θυμάμαι καλά από το accuweather - να ζωντανέψω κι εγώ που η υγρασία με τη ζέστη με χτύπησαν αλύπητα αυτή τη βδομάδα. Τα λέμε, sunshine !!!
Καταγγέλω ότι ο blogger μου έφαγε το σχόλιο πρωί-πρωί!!!
Αλλά επειδή έχω μνήμη ελέφαντα θα το ξαναγράψω τρισκατάρατε!!!!!!
"Καλά φθινοπωρινά μπάνια λοιπόν, για να παραταθεί όσο γίνεται η όποια καλή διάθεση κουβαλάμε από το καλοκαίρι και να αργήσει να μας βρει ο σκληρός χειμώνας της Τρέμη, του Πρετεντέρη και των υπολοίπων δυσοιωνισμένων που ολοφύρονται κάθε βράδυ στα παράθυρα!"
Καλά, μπορεί να έχω ξεχάσει και κάτι, αλλά όλες τις εντυπωσιακές λέξεις τις θυμήθηκα :)))
Φιλιά αγαπημένη!!
Ηταν ενα παραξενο καλοκαιρι οντως. Απο τη μια η κατηφεια των γεγονοτων μας εκανε ολους συγκρατημενους, απο την αλλη ομως εφερε και εκπληξεις και χαρες και ανελπιστες παρουσιες και στη τελικη για αλλη μια φορα αποδεικνυεται οτι οι ωραιοι ανθρωποι μαζι μπορουν να κανουν τη διαφορα!!! Καλο φθινοπωρο Ευακι!!
Welcome home, sunshine!
Post a Comment