Στην ζωή και στο ποτό...

Σκοτεινιάζει σιγά σιγά και δροσίζει.. Μου αρέσει πολύ που άλλαξε ο καιρός, που τα βράδια χρειάζεται πια κάτι να αγκαλιάζει τους ώμους μου, ας είναι και μια λεπτή κοτονένια ζακετούλα.. Τα πρωινά περνάνε με την γνωστή αγαπημένη ρουτίνα, γράψιμο, ραντεβού για καινούριες δουλειές, τα του σπιτιού, καφέδες με την μαμά και με κολλητές, ψώνια... Λατρεμένη καθημερινότητα που έχει αρχίσει πια να μπαίνει στους κανονικούς της ρυθμούς μετά από το καλοκαίρι, και που σύντομα θα αρχίσει να με κουράζει, τόσο ώστε να αναζητήσω καινούριες διαφυγές... Ήδη μετράω τις μέρες για να φύγω... Και τα πρωινά σηκώνομαι δύσκολα από το κρεββάτι, ξυπνάω και έχω αυτή την τεράστια λαχτάρα να κουκουλωθώ ξανά και να συνεχίσω το όνειρο που έμεινε στην μέση, συνήθως στο καλύτερο σημείο... Μπορεί να φταίει η σεροτονίνη μου - η Λιάνα μου έβαλε την ιδέα που της μέτρησαν την δική της και την βρήκαν λιγότερη από το κανονικό- παρόλο που ο αγαπημένος μου λέει πως η δική μου φτάνει για να την κάνουμε και εξαγωγή.. Μπορεί να φταίνε και τα ξενύχτια, τον τελευταίο καιρό μετράω τα βράδια μου με ποτήρια από cocktails και πακέτα από τσιγάρα..

Οκ, όχι μόνο μ΄αυτά προφανώς.. Και με γέλια και κουβέντες που κρατάνε μέχρι το ξημέρωμα, και με ματιές που διασταυρώνονται στα ξαφνικά και μένουν ή φεύγουν, και με μουσικές που φτιάχνουν το soundtrack του προσωπικού μου video clip, και με ιστορίες που προσθέτουν το απαραίτητο αλατοπίπερο στην ζωή μου... 

Μου αρέσουν τα cocktails φέτος, δοκιμάζω διαρκώς καινούρια, συνήθως ξυνά και spicy, και συχνά κολάω με τις εμπνεύσεις των barmen. Φυσικά μένω πιστή στην βότκα μου, αλλά όπως και στην ζωή έτσι και στο ποτό η ποικιλία είναι απαραίτητη για να υπάρχει ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη ποικιλία είναι πολύχρωμη, παγωμένη και σου γαργαλάει την γλώσσα...:)

Γράφω, και δίπλα μου περιμένει το σημειωματάριο της Moleskin από την σειρά Cities - εννοείται πως διάλεξα το Λονδίνο- για να γράψω την πρώτη σελίδα. Η ιδέα ήταν της Βίβιαν,"πας που πας κάθε τόσο" μου είπε "σημείωνε όσα σου αρέσει να κάνεις εκεί και φτιάξε το δικό σου  little black book" , και την λάτρεψα.. Απλά δεν ξέρω με τι να κάνω την αρχή.. Να γράψω για το αγαπημένο μου Liberty και τα φουλάρια που στολίζουν κάθε καλοκαιρι τα μαλλιά μου? Για τα Krispy Kream στο ισόγειο του Selfridges που είναι η πρώτη μου στάση κάθε φορά που φτάνω? Για τις πίτες που κουβαλάω στην βαλίτσα μου στην επιστροφή? Για την Snow Queen και τον νεαρό Ιταλό  που συναντάω κάθε δεύτερη φορά στο bar του Mandarin Oriental? Για τα πρωινά στο le Pain Quotidien με βάφλες και ζεστό καφέ σε τεράστια κούπα? Για το afternoon tea στο Berkeley's με μπισκοτάκια σε σχήμα τσάντας? Για τα eggs Benedict στο Tom's Kitchen και μετά την βόλτα ακριβώς απέναντι για προμήθειες υλικών για τα cupcakes μου? Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός αυτή ειδικά θέλω να την προσέξω ιδιαιτέρως... Οπότε μπορεί να αφήσω την πρώτη εγγραφή να την κάνω επιτόπου... 

Προς το παρόν σας αφήνω γιατί πρέπει να πάω να κάνω ντουσάκι και να ετοιμαστώ.. Έχουμε girl's night tonight στο ολοκαίνουριο Street εδώ στο Νέο Ψυχικό, που εκτός από καταπληκτικά burgers έχει και υπέροχα cocktails.. Έχουμε και θέματα να κουβεντιάσουμε πολλά, χωρισμούς, επανασυνδέσεις, θα μας πάρει το ξημέρωμα όπως πάντα...  

Και ναι, το timeline μου στο Twitter είναι γεμάτο με νέα για την κρίση και με το τι είπαν η Μέρκελ, ο Μπένυ και ένα σωρό άλλοι αλλά I 'll pass.. Αφήνω το μυαλό μου ελεύθερο να ταξιδέψει εκεί που θέλει, χωρίς το βάρος της αγωνίας για το αύριο που έτσι κι αλλιώς δεν το ξέρει κανείς μας.. Μπορεί σήμερα το βράδυ να με πατήσει ένα αυτοκίνητο. Κρίμα δεν θα είναι οι τελευταίες σκέψεις μου να έχουν να κάνουν με την πολιτική και όχι τον έρωτα? Η το σεξ even better? 

Υ.Γ. Η εικονογράφηση είναι τα cocktails των τελευταίων εβδομάδων, κάποια από αυτά μάλλον,  που είχα πρόχειρα.. Και η βότκα μου φυσικά. Δεν θα μπορούσε να λείπει η βότκα μια που, όσο κι αν λατρεύω την ποκιλία και τα χρώματα, τελικά επιστρέφω πάντα στην βάση μου και στην μεγάλη, μόνιμη μου αγάπη. Στο ποτό και στην ζωή...