Φεύγω...

Φεύγω... Κάνω λίστες, μαζεύω ρούχα και τρέχω για τις τελευταίες δουλειές. Και ενώ έχω τόσες, όλο κάπου καταφέρνω να ξεχνιέμαι και να χάνομαι με παρέες αγαπημένες.. Σε δύο μέρες φορτώνω το αυτοκίνητο, φοράω το πλατύγυρο καπέλο μου και πάω κάπου που ξέρω πως μ' αγαπάνε πολύ. Αποδεδειγμένα. Και μετά πάλι πίσω, και μετά αλλού, και εδώ, και εκεί, και πάλι αλλού, και το καλοκαίρι είναι όλο δικό μου.. Και μαζί είναι και εκείνων με τους οποίους θέλω να το μοιραστώ.. 

Εκλεκτικές συγγένειες, φιλίες καρδιάς, σχέσεις που δοκιμάστηκαν αλύπητα την χρονιά που διανύουμε -και την προηγούμενη- αλλά άντεξαν, και μαζί γλυκιές αναμνήσεις από εκείνες που δεν τα κατάφεραν να επιβιώσουν... Όλες δικές μου, ακριβές και πολύτιμες η κάθε μια για τον δικό της λόγο και με τον δικό της τρόπο, όλες μαθήματα ζωής, νότες της μουσικής που θα ντύνει το video clip των διακοπών μου γραμμένο, σκηνοθετημένο και φωτισμένο μαγικά από μένα, σαν οδοιπορικό μέσα στις στιγμές που με σημάδεψαν. Με την καλή ή την κακή έννοια..

Κι άλλωστε, σημασία έχει πως τώρα πια είναι καλοκαίρι. Με τελειωμένες τις υποχρεώσεις, με παρμένες τις αποφάσεις, και κλεισμένους τους λογαριασμούς. Και με ώρα και διάθεση μόνο για τα όμορφα, τα αισιόδοξα και τα λαμπερά. Έτσι, το καλοκαίρι από εδώ και εμπρός θα έχει το χρώμα του ήλιου και της θάλασσας, την ελευθερία του αέρα που θα ανεμίζει τα μαλλιά μου, την γεύση από παγωμένο καρπούζι, βότκα, και φιλιά, τον χτύπο από την καρδιά μου που σκιρτάει στην αναμονή του κάθε καινούριου ξεκινήματος, την μυρωδιά από αντηλιακό και Angel, και τον απόηχο από τα γέλια μας και τις ατελείωτες συζητήσεις για τα πάντα.. 

Και εκεί, στο τέλος του ταξιδιού, στην ωραιότερη παραλία της καρδιάς μου, κάθε βουτιά και κάθε χάδι του ήλιου θα παίρνει μακριά μια έννοια.. Και θα επιστρέψω τον Σεπτέμβρη, όσο πιο αργά τόσο πιο καλά, έτοιμη για όλα τα καινούρια που περιμένω, που έχω ετοιμάσει και για τα οποία φέτος πάλεψα με περισσότερο πείσμα από ποτέ.. Μέχρι τότε έχω κερδίσει τις λιακάδες που ετοιμάζονται να με υποδεχτούν με την αξία μου. Και τις αγκαλιές που με περιμένουν, και τις χαλαρές μέρες του dolce far niente και τις ανέμελες νύχτες που όλα μπορούν να συμβούν γιατί .. έτσι είναι τα καλοκαίρια που αγαπάω... Τα καλοκαίρια που πεθύμησα και πάω να συναντήσω τρέχοντας, με την ψυχή μου να γελάει...

Φιλιά, να περάσετε υπέροχα και να γελάτε πολύ. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μη την απολαμβάνουμε με πάθος, ακόμα και στην κόψη του ξυραφιού. Ή μάλλον, κυρίως στην κόψη του ξυραφιού...